Home
Wprowadzenie
Programy
Inne
 

Choroby powodowane przez grzyby z królestwa Fungi, gromady Ascomycota, rzędu incertae sedis rodziny Magnaporthaceae


Słownik niezrozumiałych pojęć tutaj


Wprowadzenie

Przynależność systematyczna rodziny Magnaporthaceae jest nieznana (incertae sedis). Prawdopodobnie jednostką systematyczną wyższej rangi najbardziej spokrewnioną z grzybami tej rodziny jest rząd Phyllachorales, chociaż w literaturze wymienione niżej gatunki również rozpatruje się w obrębie rzędu Ophiostomatales.

Grzyby z rodziny Magnaporthaceae tworzą perytecja bezpośrednio w porażonej tkance rośliny gospodarza, a więc nie formują one tkanki stromatycznej. Perytecja są czarne i mają zwykle długie, włosowate szyjki. Tkanka wewnątrzowocnikowa jest złożona z cienkościennych parafiz. Worki są cylindryczne, trwałe i mają grube ściany. Askospory są wielokomórkowe, często nitkowate. Ich komórki środkowe są zwykle zabarwione. Zarodniki te nie posiadają otworów kiełkowych i żelatynowego płaszcza. Stadium mitomorficznym przedstawicieli tej rodziny jest reprezentowane głównie przez strzępczaki z zwykle zabarwionymi komórkami zarodnikotwórczymi.

Najbardziej znanymi patogenami z rodziny Magnaporthaceae są:

  • Gaeumannomyces graminis var. tritici (st. mitomorficzne: Phialophora sp.), sprawca zgorzeli podstawy źdźbła większości zbóż i traw, z wyjątkiem owsa,
  • Gaeumannomyces graminis var. avenae (st. mitomorficzne: Phialophora sp.), powodujące zgorzel podstawy źdźbła wszystkich zbóż, w tym owsa.
Góra, od lewej: zgorzel korzeni i podstawy źdźbła pszenicy zainfekowanej przez Gaeumannomyces graminis var. tritici (Ggvt; 1a), podstawa źdźbła z ujściami perytecjów Ggvt (1b), worki z zarodnikami workowymi Ggvt (askosporami; 1c), askospory Ggvt (1d), powierzchnia podstawy źdźbła zasiedlona przez brunatne strzępki Ggvt (1e), biały kłos, skutek zainfekownia korzeni i podstawy źdźbła pszenicy przez Ggvt (1f); dół, od lewej: ujścia perytecjów Ggvt (1), brunatne grzybnie na powierzchni podstawy źdźbła zainfekowanej przez Ggvt (2), perytecjum i askospory Ggvt (3), worki i askospory Ggvt (4-6)

Siedliskiem patogenów z rodzaju Gaeumannomyces są korzenie i podstawa łodyg zbóż i traw.

Warunkami sprzyjającymi sprawcom zgorzeli podstawy źdźbła są obecność w glebie porażonych części roślin, temperatura gleby w przedziale od 12-18oC, gleby ubogie, zbite i zasadowe oraz 3-6-letnie monokultury roślin gospodarzy. Chociaż uwalnianiu askospor sprzyja wilgotna pogoda, nie mają one znaczenia w wywoływaniu infekcji pierwotnych.

Grzyby z rodzaju Gaeumannomyces zakażają i rozprzestrzeniają się głównie przez nie zarodnikujące grzybnie. Stadiów mitomorficznych tych grzybów nie stwierdzono w naturze, otrzymano je natomiast w warunkach laboratoryjnych.

Gaeumannomyces spp. zimują w zainfekowanych korzeniach i resztkach ścierni zbóż i traw.

Patogeny z rodzaju Gaeumannomyces powodują gnicie korzeni i podstawy łodyg roślin ze skutkami: (1) osłabienia rozwoju i żółknięcia lub zamierania wschodów, (2) zmniejszenia liczby produktywnych źdźbeł, (3) przedwczesnego dojrzewania roślin i (4) tworzenia płonnych, zwykle białych kłosów.

Ochrona roślin przed patogenami z rodzaju Gaeumannomyces obejmuje (1) zmianowanie z roślinami niegospodarzami tych patogenów, (2) niszczenie chwastów z rodziny Poaceae, (3) prawidłowe nawożenie fosforem i potasem oraz używanie nawozów azotowych w formie azotanowej, (4) uprawianie odmian tolerujących te patogeny i (5) zaprawianie nasion fungicydami opartymi o triadimenol.


Cel ćwiczenia

1.
Poznanie objawów chorobowych i oznak etiologicznych obecnych na roślinach porażonych przez Gaeumannomyces graminis var. tritici, sprawcę zgorzeli podstawy źdźbła pszenicy.

Materiał

Atlas chorób zbóż i traw. Rośliny pszenicy porażone sprawcą zgorzeli podstawy źdźbła. Preparat mikroskopowy z fragmentami korzeni zasiedlonymi przez Gaeumannomyces graminis var. tritici, sprawcę zgorzeli podstawy źdźbła.


Ćwiczenie

1.
Wykorzystując atlas chorób zbóż i materiał zielnikowy opisz objawy chorobowe pszenicy porażonej przez Gaeumannomyces graminis var. tritici, sprawcę zgorzeli podstawy źdźbła pszenicy. Zwróć uwagę na płonne, słabo wykształcone i wybielałe kłosy, poczerniałą podstawę źdźbła i silnie zredukowany oraz sczerniały system korzeniowy. Sprawdź obecność jakichkolwiek struktur grzyba na porażonym źdźble i korzeniach oglądanych pod lupą lub mikroskopem stereoskopowym. Na podstawie literatury, określ jakie grzyby mogą występować na źdźbłach porażonych sprawcą zgorzeli źdźbła?
2.
Wykorzystując preparat mikroskopowy z fragmentami korzeni porażonymi przez Gaeumannomyces graminis var. tritici narysuj widziane oznaki etiologiczne. Zauważ obecność powierzchniowych, brunatnych, grubościennych ciągów grzybni z krótkimi odgałęzieniami przypominającymi haustoria. Są to tzw. hyfopodia. Zwróć uwagę na występowanie małego otworu w każdym hyfopodium. Z otworu tego wyrasta klin infekcyjny, przenikający do wnętrza korzenia.

Pytania

1.
Dlaczego skutkiem porażenia pszenicy przez Gaeumannomyces graminis var. tritici jest bielenie kłosów?
2.
Co jest cechą diagnostyczną zgorzeli podstawy źdźbła pszenicy?
3.
Co to są hyfopodia?
4.
Czy Gaeumannomyces graminis var. tritici poraża rośliny pszenicy systemicznie?
5.
Czym wyraża się oporność (supresywność) gleb względem Gaeumannomyces graminis var. tritici?

Literatura

http://www.hannafords.com/disease.php?id=6